Tip 1: Vertelstenen
Op je beurt wachten is misschien wel één van de moeilijkste dingen voor kinderen (ook voor sommige grote mensen, trouwens), zeker als je net iets leuks te vertellen hebt. Om door elkaar praten te voorkomen, gebruikte Brenda een mandje met 'vertelstenen': eigenlijk heel gewone stenen, maar alleen degene die er een in zijn hand heeft mag praten. Handig!
Tip 2: Vierkante opstelling
Brenda werkte soms met wel dertig kinderen tegelijk. Hoe geef je dan ieder kind genoeg oefenruimte en geef je kinderen daarnaast ook nog de mogelijkheid om naar elkaar te kijken en van elkaar te leren? Een kring is bij meer dan vijfentwintig leerlingen niet echt handig. De oplossing die Brenda bedacht lijkt voor de hand liggend, maar voor mij was hij nieuw: verdeel de leerlingen in vier groepen en zet langs elke wand van de zaal een groep. Eén groep voert telkens de opdracht uit, terwijl de andere drie groepen als publiek fungeren.
Tip 3: De Duimpiano
Hoe krijg je de aandacht van dertig in een speelzaal rondstuiterende kinderen, zodat ze rustig gaan luisteren? Met een nieuwsgierigmakend en rustgevend geluidje! Iedereen die een muziekinstrument bespeelt, kent het verschijnsel dat kinderen naar je toe komen, zodra je begint te spelen.
Ben je niet zo muzikaal geschoold? Dan is de duimpiano ideaal. Het instrument bestaat uit een rond klankkastje met daarop zeven metalen plaatjes. Je houdt hem vast met twee handen en laat de plaatjes met je duimen bewegen: ploing! Een duimpiano is niet duur en makkelijk mee te nemen, maar vooral: iedere tooncombinatie klinkt aardig, zodat je er lekker op los kunt improviseren.
 |
| Duimpiano gemaakt van kokosnoot |
Op de website van de Vertelacademie staat een uitgebreid verslag van het project van Brenda Alink.
Meer tips uit de presentaties vind je in de andere artikelen uit deze serie:
28/3/2014: Vertelbron en Kriebelkaartjes van Karin Uijland-Wijnands.
15/4/2014: QR-codes en veel lol van Karin Vlietstra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten