Afgelopen week was ik bezig met de bewerking van het sprookje "Van de visser en zijn vrouw" en gebruikte daarbij zoals meestal mijn 'dikke Grimm'. Dat is de volledige uitgave van Lemniscaat uit 1981: een dik in rood linnen gebonden boek, met een verantwoorde vertaling en opgeluisterd door gerenommeerde illustratoren.
Voorin het boek staat dat ik het kocht in 1990. Ik was toen net begonnen aan de pabo en liep stage in groep 1. Een sprookjesboek was onmisbaar voor een aankomend juf, vond ik. Maar ik herinner me ook dat het boek me erg tegenviel, want een voorleesboek was het niet, ondanks zijn prachtige uiterlijk. Maar een vertelboek is het wel...
