Zo'n verhaal onthou je!

De afgelopen weken kwam ik niet toe aan het schrijven van een blog. Soms heeft het 'echte werk' even voorrang, vertellen dus. Verhalen zoeken en schrijven, instuderen, uitvoeren. Ik vind het allemaal leuk om te doen, maar de meeste energie krijg ik van de reacties van mijn publiek. Die zijn vrijwel altijd enthousiast (gelukkig wel!) en soms ook leerzaam, zoals deze week.

Stoer ridderverhaal
Eén van mijn opdrachten was om in de lunchpauze te vertellen aan de groepen 5 tot en met 7 van een basisschool. Een gulzige maar ook kritische doelgroep, want owee als het verhaal te kinderachtig is! Mijn keus viel op Gawijn en de Groene Ridder, dat een mooie combinatie heeft van spanning (hoofden die afgehakt dreigen te worden) en romantiek (een jonkvrouw die bedelt om kussen).

Goede keus
Het verhaal bleek een uitstekende keuze. Alleen al mijn aankondiging "Ik ga een verhaal over Koning Arthur vertellen" was iedere keer aanleiding tot gejuich. Vooral de jongens - die vaak toch wat afwachtender zijn als ik kom vertellen - kreeg ik daarmee mee. Veel kinderen hadden al gehoord van Koning Arthur en de ridders van de ronde tafel. Sommigen hadden films gezien of kenden het verhaal waarin Arthur zijn zwaard uit de rots trekt. Het verhaal over de Groene Ridder kenden ze nog niet. Met uitzondering van één meisje...

Zusje
Ik had het verhaal in de afgelopen weken al in een paar groepen verteld en gisteren was de laatste keer, in groep 5. Na mijn inleiding over Koning Arthur vroeg een meisje enthousiast of ik soms het verhaal van de Groene Ridder ging vertellen. Enigszins verbaasd bevestigde ik en vroeg waarvan ze het kende. Had ze het soms gelezen? Nee, ze had het van haar zus gehoord: die zat in groep 6, waar ik het verhaal een paar weken eerder had verteld. "Mooi," dacht ik, "dan ben je in ieder geval benieuwd om het nu helemaal te horen."

Souffleur
Benieuwd was ze zeker, maar al gauw bleek ook dat ze het hele verhaal van begin tot eind kende. Als een kleine souffleur zat ze schuin voor me en kondigde aan wat er ging komen of voorzag ze het een en ander van commentaar ("Nu wordt het echt leuk!"). Haar enthousiasme werkte aanstekelijk, al moest ik haar af en toe ook een beetje afremmen - tenslotte was ík aan het vertellen en niet zij.

Helemaal onthouden
Ik stond er achteraf versteld van. Kennelijk had mijn vertelling in groep 6 zo'n indruk gemaakt dat de oudere zus thuis het hele verhaal tot in detail had naverteld. En kennelijk had ze dat ook weer zo goed gedaan, dat het jongere zusje het hele verhaal uitstekend had onthouden, minstens vier weken lang. Waarmee weer is aangetoond wat de enorme kracht is van een goed verteld verhaal: dat onthou je gewoon vanzelf.

Illustratie in het 14e eeuws handschrift Sir Gawain and the Green Knight